Od 22 lat w pierwszą sobotę po 16 lipca czyli liturgicznym wspomnieniu MB Szkaplerznej czciciele Maryi, zwłaszcza ci, którzy noszą szkaplerz gromadzą się w sanktuarium w Czernej k/Krakowa. I nas nie mogło brakować na tym spotkaniu! Mimo pandemii koronawirusa, z zachowaniem oczywiście wszystkich środków bezpieczeństwa, postanowiliśmy tradycyjnie, jak co roku wziąć udział w 22 Ogólnopolskim Spotkania Rodziny Szkaplerznej w Czernej.
O godzinie 6 rano nasza 15 osobowa grupka na czele z księdzem proboszczem Władysławem Jagustynem wyruszyła spod rzeszowskiej filharmonii w kierunku Krakowa. Niebo było zasnute chmurami, wyszła mgła, ale wierzyliśmy że wspólne spotkanie będzie radosne bez względu na pogodę. Na teren klasztornego parkingu zajechaliśmy kilkanaście minut po godzinie 9-tej. Do sumy odpustowej – głównego punktu uroczystości – wyznaczonej na godzinę 11 mieliśmy czas dla siebie. I tak jedni oddali się spacerom, podziwiając bezpośrednie otoczenie klasztoru, drudzy wybrali wspólną kawę i kanapkę w restauracji w Domu Pielgrzyma, inni na zakupy do okolicznych kramów z książkami i dewocjonaliami, a następnie każdy z nas indywidualnie udał się do głównego kościoła na modlitwę.
Hasło tegorocznego spotkania Rodziny Szkaplerznej było dwuczłonowe: „Totus Tuus – Wszystko postawiłem na Maryję” – słowa dwóch największych Polaków i pasterzy; św. Jana Pawła II i sługi Bożego ks. Stefana Kardynała Wyszyńskiego, Prymasa Polski. Spotkanie przed łaskami słynącym i koronowanym obrazem Maryi na „Polskiej Górze Karmel” odbyło się z udziałem władz państwowych i samorządowych województwa, powiatu, gmin, różnych stopni i funkcji, kilkunastu kapłanów z kilku diecezji, współbraci karmelitów bosych z Polski i z misji afrykańskich pod kierunkiem prowincjała o. Tadeusza Florka OCD z Krakowa oraz tysiąca wiernych z ponad 40 miejscowości Polski południowej od Opola do Przemyśla. Przybyły wspólnoty i grupy karmelitańskie, członkowie Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych, a przede wszystkim kilkadziesiąt wspólnot Bractwa Szkaplerznego, jak i szeroko rozumianej Rodziny Szkaplerznej z południowej Polski z pocztami sztandarowymi. Rzeszów reprezentowały grupy z parafii Św. Krzyża, parafii św. Rocha ze Słociny, z Górna, Zaczernia i z parafii Farnej.
Mszy św. odpustowej przewodniczył bp Adam Włodarczyk z Katowic. W homilii podkreślił wagę szkaplerza Maryjnego, który sam nosi od wielu lat a otrzymał od śp. o. Mieczysława Woźniczki OCD. Prosty znak wiary, zawierzenia i miłości Maryi do nas, tak bardzo potrzebny jest dzisiejszym ludziom. Zaznaczył, że wymaga on jednak ciągłego upodobnienia się nas, dzieci Bożych, do Maryi, naszej Matki. Żywe świadectwo biskupa poruszyło wiernych słuchaczy słowa.
Po Mszy św. wielu pielgrzymów spędziło czas na wzajemnych spotkaniach, obudzeniu więzi bratersko-siostrzanych, tak bardzo potrzebnych nam Polakom, oraz na odpoczynku, posiłku i zwiedzaniu sanktuarium, klasztoru, Drogi Krzyżowej, dróżek karmelitańskich dawnego eremu, sekretariatu Bractwa Szkaplerznego (Rodziny Szkaplerznej), nowoczesnego Domu Pielgrzyma, księgarni Karmelitana, multimedialnych muzeów karmelitańskiego i misyjnego, kameralnego kina duchowego, stoisk wydawnictwa, czy kiermaszu misyjnego.
Tradycyjnie przed wyjazdem udaliśmy się pod bramę wyżej cmentarza, by stąd całą grupą udać się śladem rzeźb Alfreda Kotowskiego na czerneńską Drogę Krzyżową. Powstała w latach 1986-1990 dla upamiętnienia fundacji karmelitańskiej pustelni przed 350 laty. Dziś stanowi dopełnienie terenu klasztornego, gdzie piękno przyrody łączy się bezpośrednio z miejscem modlitwy. Gdy my zaczynaliśmy rozważania drogi krzyżowej przed ołtarzem polowym odbywało się nabożeństwo nałożenia szkaplerza świętego tym, którzy jeszcze go nie przyjęli oraz nabożeństwo eucharystyczne z odnowieniem przyrzeczeń szkaplerznych, różańcem i koronką do Bożego Miłosierdzia. Dziś już wiadomo, że kilkaset osób w ciągu tego odpustowego tygodnia przyjęło ten piękny dar szaty Maryi – szkaplerz karmelitański, który jest traktowany jako sakramentalia w życiu wiernych.
Ostanie minuty wielu z nas spędziło siedząc na murku przed kościołem, gdzie znajduje się plac z pomnikiem Eliasza oraz źródełko w kształcie serca z rzeźbą kruka, który według Biblii przynosił mu pożywienie. Apogeum działalności Eliasza dotyczy Góry Karmel, gdzie ukazuje w całej swej mocy pośrednictwo, gdy przed zgromadzonym Izraelem modli się do Boga, aby On objawił swoją moc i nawrócił serce ludu. W całej Biblii nie ma chyba innej sceny tak wyraźnie przedstawiającej walki między siłami dobra i zła, między prawdą a fałszem.
Szkoda że dziś tak mało osób pamięta ten fragment ze Starego Testamentu, usuwając priorytet pierwszego przykazania…. i gubi się, zapominając prawdę, że natura nie znosi próżni. Gdy znika z serca Bóg, tam zaczynają rodzić się bożki. Dlatego nie brakuje dziś wszelkiego rodzaju bałwochwalstwa, nihilizmu czy niewłaściwego liczenia na doczesne możliwości, siłę własną….
Przed powrotem do domów wstąpiliśmy jeszcze do Łagiewnik , by ”przywitać się” ze św. s. Faustyną i oddać cześć Jezusowi Miłosiernemu. Ku zdziwieni nas wszystkich sanktuarium w Łagiewnikach było bardzo puste. Jezus z darem miłosierdzia czeka na swoich czcicieli. Do Rzeszowa wracaliśmy radośni i wdzięczni Bogu za otrzymane łaski i ludziom za czas przeżyty we wspólnocie.
Małgorzata – pątniczka
